خداتنهایارمن

وقتی همه راهی شدند

دیدم جایی برای من نیست..

من هم دلم را بین مهمانهایت پروازدادم 

بگذارپرنده ها هم بادل من اشناشوند…

کبوتر جلد دلم را بالای دیوارکعبه ….که پروازمیکند …نوازش کن 

کاش صدای لبیک اللهم لبیک من هم درگوشه ای از خانه ات شنیده میشد